gönüqalın

gönüqalın
sif.
1. Dərisi kobud, qalın olan.
2. məc. Heç bir şeydən mütəəssir olmayan, heç bir şey kar etməyən; kobud, qanmaz. Gönüqalın adam. – <Süsənbər Səməndərə:> . . İstəyirəm ki, sənin o gönüqalın qayınatanın qarnına möhkəm bir ağrı dola. . B. Bayramov. // İs. mənasında. <Cəlal:> . . Aləmi xarablayan belə gönüqalınlardı da. . M. İ..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • baltakəsməz — sif. 1. Çox bərk, çox möhkəm, çox qalın. 2. məc. Kobud, gönüqalın …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yekəbaş — sif. 1. Başı böyük olan. Yekəbaş adam. 2. məc. Çətin qanan, höcət, kənək; qaba, mərifətsiz adam. Gör yekəbaş, gönüqalın axmaq, malımı nə günə salıb! M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”